Interventies
Aan de hand van verschillende technieken en interventies ga ik aan de slag, afgestemd op de noden en mogelijkheden van de cliënt. Hieronder vind je een weergave en korte omschrijving van de technieken die ik gebruik.
Interventies:
- ACT (Acceptance & Commitment therapie): is een actieve therapie waarbij je niet langer tegen negatieve gevoelens en gedachten vecht, maar ze leert accepteren en ermee leert omgaan. Het doel hiervan is om niet meer door de gevoelens en gedachten opgeslorpt te worden, zodat er meer energie overblijft voor de waardevolle dingen in jouw leven. Bewust leren leven en kiezen voor een leven op basis van jouw waarden. Binnen deze therapievorm wordt er ook gewerkt met zelfcompassie, gebaseerd op de compassion-focused therapie, waarbij je leert jezelf met een warme en vriendelijke hand te ondersteunen.
- Voice Dialogue & Internal Family System: zijn methodes die inzicht krijgen in jouw 'Zelf' en je verschillende interne delen. Wij bestaan uit een onbeperkt aantal deelpersoonlijkheden, elk met zijn functie, rol en zijn manier van handelen (zoals bijvoorbeeld de egoïst, de perfectionist, de optimist,…). Je gaat op zoek naar de delen, je praat ermee, je bevraagt hun noden en redenen van bestaan en je maakt nieuwe afspraken. Hierdoor komt er meer ruimte om de gekwetste delen te laten spreken en te laten helen. Het doel van werken met delen is je te helpen toegang te krijgen tot het Zelf en meer balans te creëren.
- Innerlijk kindwerk: is erop gericht om blokkades of problemen vanuit het heden aan te pakken door terug te gaan naar de kindertijd of door te kijken naar de kwetsuren van je innerlijk kind. Ervaringen vanuit de kindertijd vormen ons tot wie we nu zijn. Zo nemen we ook negatieve geloofsovertuigingen, trauma’s, spanningen, tekorten van basisbehoeften, e.d. mee naar het heden. Door de oorzaak aan te pakken kan er een duurzame verandering ontstaan. Herbeleving, bewustwording, loslaten, vergeven of begrip zijn enkele manieren om het innerlijke kind te helen.
- Imaginaire Rescripting: is een techniek waarbij je wordt geholpen op een andere manier naar traumatische herinneringen uit je jeugd te kijken en zo de betekenis van die ervaring te veranderen. Het geeft je de mogelijkheid om de gevoelens, behoeftes en acties te uiten die je op dat moment moest onderdrukken. Binnen deze techniek herschrijf je als het ware je herinnering, samen met de therapeut. Je beeldt je in hoe je zou willen dat de gebeurtenis afloopt en je verbeeldt je ook dat je dit uitvoert. Hierbij maak je contact met je eigen behoeften, maar leer je ook om gedrag te verbinden aan je gevoel. Je leert bijvoorbeeld om gevoelens van machteloosheid of boosheid handen en voeten te geven en hiermee om te gaan.
Neurobiologische en lichaamsgerichte interventies:
- Brainspotting: is een therapeutische methode, die gebruik maakt van het gezichtsveld om bronnen van emotionele en lichamelijke pijn, trauma, dissociatie en andere complexe symptomen te verwerken en uiteindelijk los te laten. Het is een tool die begint waar de meeste klassieke praat therapieën eindigen. Met Brainspotting is het mogelijk ervaringen te verwerken en symptomen aan te pakken die zich buiten het bereik van onze bewuste geest en verstandelijke vermogens bevinden. Het werkt onmiddellijk in op de diepere hersenstructuren en het lichaam zonder dat het nodig is de hele tijd over je problemen te spreken of je ervaringen te analyseren. Het richt zich rechtstreeks op de onderliggende somatische (lichamelijke) / neurofysiologische component van je klacht. Eens deze geïdentificeerd is, start in het brein automatisch een lichaamseigen helingsproces dat ervoor zorgt dat bepaalde systemen die in onevenwicht zijn geraakt worden bevrijd en geïntegreerd.
- Polyvagaal theorie: Deze theorie gaat ervan uit dat er evolutionair drie delen van het autonome zenuwstelsel zijn, die de respons op acute stress regelen. Het oudste systeem heeft als overlevingsstrategie om te doen alsof je dood bent. Daarna is het ‘vluchten/vechten’ mechanisme ontstaan, een systeem dat het lichaam als het ware mobiliseert en als laatste is het ‘sociale betrokkenheidssysteem’ ontstaan. Dat laatste kan ontdekken wat veilige elementen in een situatie zijn en die ook daadwerkelijk communiceren naar anderen.
- Focusing: is een methode voor cliënten om na te gaan of het klopt wat ze gevoeld of gezegd hadden. Het is het toetsen van de woorden aan het innerlijk gevoel. Wanneer cliënten aan deze vorm van introspectie doen blijkt de therapie in het algemeen meer succes te hebben. Wanneer je focust, richt je de aandacht op iets wat voelbaar is midden in het lichaam. Dit gevoel ('felt sense’) is de lichamelijke ervaring van een gebeurtenis of een beleving hiervan. Dit gevoel is vaag en tegelijkertijd ook heel specifiek. Wanneer het gevoel verwoord kan worden, wordt dit gevoel duidelijker en volgt er een innerlijke bevestiging. Naast opluchting, treedt er ook verandering op in het gevoel (‘experiential felt shift’). Hiermee verandert de beleving of de interpretatie van de gebeurtenis.
